(1236 - Villafranca del Panad?s 10 nov. 1285), koning van Arag?n van 1276 tot 1285, was de zoon van Jacobus de Veroveraar en Yolanda, dochter van Andreas II van Hongarije. Uit hoofde van zijn huwelijk in 1268 met Costanza, dochter van Manfred van Benevento, koning van Napels en Sicili?, deed hij aanspraken gelden op de erfenis van zijn vrouw tegen Karel I van Anjou. Tijdens de eerste jaren van zijn bewind moest hij opstanden onderdrukken en de erkenning van zijn opperheerschappij afdwingen van zijn jongere broer Jacobus van Majorca, die van zijn vader de Balearen, Rousillon, Cerdagne en Montpellier had ge?rfd. Toen hij na de Siciliaanse Vespers in 1282 met een leger in Sicili? landde, werd hij door de opstandelingen als koning erkend. In oktober van dat jaar werden de Fransen van het eiland verdreven. Hiermee was de grondslag gelegd voor de eeuwenlange Spaanse heerschappij over Sicili?.
In 1283 keerde Peter naar Arag?n terug om er het hoofd te bieden aan de unie van in het bijzonder Catalaanse edelen die van hem de bevestiging eisten van hun feodale rechten. Peter moest privileges toestaan, die de macht van de Kroon aanzienlijk beperkten. In 1284 sloeg paus Martinus IV Peter in de ban en gaf de kroon van Arag?n aan Karel van Valois (een jongere zoon van Filips III van Frankrijk). De Franse invasie van Cataloni? die hierop in april-sept. 1285 volgde, liep op een mislukking voor de Fransen uit.
1236 - 1285 (49 jaar)